เมื่อถึงเทศกาลบายเนียร์ ที่ต้องอำลาสถาบันการศึกษาอันเป็นที่รัก แม้จะใจหาย แต่ขึ้นชื่อว่านาฏยรังสรรค์ มรภ.สงขลา แล้ว ขอไว้ลายจัดหนักจัดเต็ม ฝากความประทับใจไปยังรุ่นสู่รุ่น

ค่ำคืนแห่งสีสันและความสนุกสนานของงาน “นาฏยรังสรรค์ ปาร์ตี้สีชมพู” ที่นักศึกษาปี 4 โปรแกรมวิชานาฏศิลป์และการแสดง คณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา (มรภ.สงขลา) ร่วม 29 ชีวิต ทำซึ้งด้วยการจัดงานคารวะอาจารย์ผู้ประสิทธิ์วิชา และประชันความคิดสร้างสรรค์ผ่านเครื่องแต่งกายงดงามอลังการชนิดไม่มีใครยอมใคร

เริ่มจาก มนันทยา ศรีเพ็ง “โบว์” ที่มาพร้อมแนวคิด นางสาวสมิหลา ซึ่งต้องการอนุรักษ์ผ้าพื้นบ้านภาคใต้คือผ้าปาเต๊ะให้เป็นเอกลักษณ์ของคนใต้ โบว์บอกว่า ภูมิใจมากที่เลือกเรียนสาขาวิชานี้ นอกจากจะได้วิชาความรู้แล้วยังให้ประสบการณ์ในการใช้ชีวิต สอนให้รู้จักอดทนและรู้จักแก้ปัญหาในเรื่องต่างๆ ตอนเรียนปี 1 ใหม่ๆ อยากลาออกไปเรียนสาขาอื่นมาก เพราะโดนรับน้องบ่อย แต่เมื่อขึ้นปี 3 ปี 4 ก็เข้าใจว่าทุกอย่างที่รุ่นพี่ทำก็เพื่อฝึกระเบียบวินัย ฝึกให้อดทนต่อสิ่งต่างๆ เพราะชีวิตการทำงานมีแต่การแข่งขัน ซึ่งต้องอาศัยความอดทนอย่างมาก

กิตติศักดิ์ แผ่นคำลา “มาร์ค” ที่มาในคอนเซ็ปต์ราตรีพรหมแดงเมืองคานส์ และได้รับรางวัล 1ใน 7 ชุดสวยงามด้วย กล่าวบ้างว่า ดีใจและภูมิใจมากๆ ที่ได้เข้ามาศึกษาที่มรภ.สงขลา ไม่ต้องเป็นมหาวิทยาลัยชั้นนำหรือแนวหน้าของเมืองไทย ที่นี่ก็สอนให้นักศึกษาเป็นคนเก่ง คนดีของสังคมได้ และยังผลิตบัณฑิตที่มีคุณภาพเพื่อตอบสนองท้องถิ่นและประเทศชาติ สามารถนำสิ่งที่ได้เรียนไปใช้ในการดำรงชีวิตได้จริง ภูมิใจในราชภัฏสงขลา คนของพระราชา ข้าของแผ่นดิน

หัตถพล แซ่พั่ว “บิว” โดดเด่นด้วยชุดนางฟ้าแม่ทูนหัว ที่บอกว่า ขอบคุณ มรภ.สงขลา ที่เปิดโอกาสให้นักศึกทุกคนได้แสดงศักยภาพและแสดงความสามารถทุกอย่าง ทั้งยังให้ความรู้อีกหลายด้านที่สามารถนำไปใช้ได้จริงในชีวิตการทำงาน

ขณะที่ ชูเกียรติ สรยิง “ลูกอ๊อด” แต่งตัวมาในแนวคิด สวยสะพรึง บอกบ้างว่า ดีใจมากที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของ มรภ.สงขลา ซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยที่เต็มไปด้วยความรู้ มีประสบการณ์ให้ได้เรียนรู้มากมาย และมีกิจกรรมที่เหมาะสมควบคู่ไปกับการเรียนอย่างเต็มรูปแบบ สิ่งเหล่านี้ทำให้ตนมีความสุขและรักสถาบันแห่งนี้มาก

กัญญารักษ์ ไพบูลย์สวัสดิ์ “เฟิร์น” สาวหวานเจ้าของรางวัลชุดบายเนียร์ยอดเยี่ยม กล่าวบ้างว่า ภูมิใจ ที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของนาฏยรังสรรค์ แม้ประชากรจะน้อยแต่ล้วนมีคุณภาพ และให้โอกาสนักศึกษานำวัฒนธรรมออกสู่สายตาประชาชน ผู้คนจดจำผลงานที่พวกเรานำไปเผยแพร่ จนทำให้นักศึกษากล้าที่จะนำความรู้และประสบการณ์ไปต่อยอดได้

เชษฎา หมดเกลี้ยง “เจเล่” นางเงือกสาวสวย กล่าวว่า ภูมิใจที่เป็นคนของพระราชา และมีโอกาสได้เผยแพร่วัฒนธรรม สร้างชื่อเสียงให้กับมหาวิทยาลัย ที่ผ่านมาตนได้เรียนรู้ประสบการณ์หลายๆ อย่าง ได้รับความรู้อย่างมีประสิทธิภาพ และพร้อมออกสู่โลกของการทำงานอย่างเต็มที่

อารีพร เต็มนุ้ย “อ้อม” มาพร้อมแนวคิดสวยแบบผู้ดี กล่าวว่า การได้เรียนและได้ทำในสิ่งที่รัก ทำให้เรามีความสุขและสนุกกับสิ่งที่ทำ ขอให้น้องๆ รู้จักกล้าแสดงออก และกล้าที่จะทำในสิ่งที่ตนเองถนัดแล้วสิ่งที่ดีๆก็จะตามมา

สุวิมล นุ่นสง “กระปุก” เจ้าของแนวคิดขอปังปังซักงาน กล่าวว่า ดีใจที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของมหาลัยแห่งนี้ ได้ฝึกประสบการณ์ควบคู่ไปกับการเรียน ตอนนี้ตนเตรียมพร้อมสำหรับการทำงานที่จะมาถึง และสิ่งเหล่านี้คือความสุขที่ได้กลับมา

ด้าน นที รุ่มรวย “ไมค์” ที่มาในคอนเซ็ปต์ แสงสว่างคือสิ่งนำทางชีวิต กล่าวบ้างว่า รู้สึกอบอุ่นที่ได้มาเรียนที่นี่ ซึ่งรายล้อมด้วยเพื่อน พี่ น้อง ครูอาจารย์ เป็นครอบครัวในบ้านหลังใหญ่ที่เต็มไปด้วยความสุข ทุกคนช่วยเหลือกัน ไม่ทอดทิ้งกัน และภูมิใจมากที่สุดที่ได้เรียนในคณะศิลปกรรมศาสตร์ ตลอดระยะเวลา 4ปี สถานที่แห่งนี้สอนให้รู้จักความสามัคคี ความอดทน และระเบียบวินัยต่างๆ จนทำนักศึกษาคนนี้มีความรู้และใช้ชีวิตในสังคมต่อไปได้อย่างมีความรู้ เป็นผู้ใหญ่ที่ดีในอนาคต

ปิดท้ายด้วย 5 สตรีเหล็กแห่งนาฏยรังสรรค์ ในงาน ลงแดง บายเนียร์คณะศิลปกรรมศาสตร์ มาพร้อมความสดใสในชุดสีขาวแดง ซึ่งเป็นสีประจำมหาวิทยาลัย ซึ่งนอกจากจะสร้างสีสันให้กับงานแล้ว ยังเป็นการส่งกำลังใจไปยังนักวอลเล่ย์หญิงทีมชาติไทยอีกด้วย

ประการสำคัญ พวกเขาต้องการสื่อว่า นักศึกษาชายที่เรียนนาฏยรังสรรค์ แต่งหญิงก็ได้ แต่งชายก็หล่อ มีความสามารถรอบด้าน สร้างสีสันให้กับสังคม และสร้างรอยยิ้มให้แก่ผู้พบเห็น.